Στα βόρεια της Καλύμνου βρίσκεται η Λέρος, το νησί της θεάς Αρτέμιδος. Το όνομά της, που προέρχεται από την αρχαία λέξη «λερός», που σημαίνει λείος, επίπεδος, φανερώνει και την εικόνα του τοπίου της. Χαμηλά βουνά και ομαλοί βράχοι εναλλάσσονται με εύφορες κοιλάδες και κάμπους που φτάνουν μέχρι τη θάλασσα. Το ακανόνιστο σχήμα του νησιού, με περίκλειστους όρμους, μεγάλους απάνεμους κόλπους και μικρές χερσονήσους, ευθύνεται για το μεγάλο μήκος της ακτογραμμής του, που κρύβει χρυσές αμμουδιές και βοτσαλωτές παραλίες.
Τα χωριά της Λέρου, με πιο σημαντικά την Αγία Μαρίνα και το Λακκί, εντοπίζονται κυρίως στα παράλια του νησιού και, ξεκινώντας από τη θάλασσα, μοιάζουν να σκαρφαλώνουν στους ήπιους λόφους που τα στεφανώνουν. Η τοπική αρχιτεκτονική φαίνεται να διατηρεί τον παραδοσιακό της χαρακτήρα με κομψά αρχοντικά και λιτά λαϊκά σπίτια. Στην ύπαιθρο ένα δίκτυο μονοπατιών οδηγεί σε βυζαντινά ξωκλήσια, ξεχασμένα κάστρα και ερηπωμένους ανεμόμυλους, περνώντας από ευχάριστες διαδρομές μέσα στο αυθεντικά μεσογειακό τοπίο του νησιού.
Ο τουρισμός άργησε να αναπτυχθεί στη Λέρο, γεγονός που σήμερα μπορεί να θεωρηθεί ευτυχές, αφού απέφυγε έτσι τον εκφυλισμό του τοπίου και του παραδοσιακού της χαρακτήρα. Για αυτό ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό και ο στιγματισμός της Λέρου ως νησί εξορίας των ανεπιθύμητων, των ανεπιθύμητων από την κοινωνία ψυχικά ασθενών, που "φιλοξενούνταν" στο ακατάλληλο ψυχοθεραπευτήριο του νησιού από το 1958 έως το 1994, και των ανεπιθύμητων από τη Χούντα πολιτικών της αντιπάλων, τους οποίους εξόριζε στο ακριτικό νησί. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες το νησί άρχισε σταδιακά να δέχεται όλο και περισσότερους επισκέπτες, που απολαμβάνουν τους ήρεμους ρυθμούς του νησιού, τις φυσικές του ομορφιές και την φιλοξενία των ντόπιων, που μεταξύ άλλων φημίζονται για τον λαϊκό τους πολιτισμό, τα έθιμα και τη μουσικοχορευτική τους παράδοση.
Πρόσβαση
Γίνετε μέλος στο παγκόσμιο δίκτυο ελληνικών επιχειρήσεων.
Δείτε τις υπηρεσίες της πλατφόρμας και επιλέξτε ένα πακέτο εγγραφής.